Η απάντηση του πρωθυπουργού στην επιστολή του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου Β΄ σχετικά με το φλέγον και μείζον εθνικό ζήτημα της ονομασίας του ψευδοκράτους των Σκοπίων δείχνει ξεκάθαρα τον αμοραλισμό των κυβερνώντων, την ανθελληνική τακτική τους και την βούλησή τους για τον πλήρη αποχριστιανισμό της Πατρίδος μας.Ο πρωθυπουργός απάντησε με το γνωστό αλαζονικό και απαξιωτικό ύφος, που χαρακτηρίζει την πλειοψηφία των πολιτικών στην Ελλάδα, κάνοντας λανθασμένες υποδείξεις στον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο για το ποιος είναι ο ρόλος της Εκκλησίας και ποιες είναι οι αρμοδιότητες της πολιτικής ηγεσίας.
Συγκεκαλυμμένα, αλλά σαφώς, κατηγόρησε την Εκκλησία για «κραυγές, εκδηλώσεις μισαλλοδοξίας, ακρότητες» τοποθετώντας την δίπλα στις φασιστικές και ακραίες απόψεις των καιροσκόπων της ακροδεξιάς και των πάσης φύσεως "πατριωτών".
Αντίθετα, το ύφος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου ήταν πατρικό και απόλυτα ειρηνικό, τονίζοντας ταυτόχρονα την σημαντικότητα του ζητήματος: «[...] Δέν διέλαθε τῆς προσοχῆς μας ἡ ἔντονη διπλωματική κινητικότητα κατά τίς τελευταῖες ἡμέρες στό ζήτημα τῆς ὀνομασίας τοῦ Κράτους τῶν Σκοπίων, ἡ ὁποία κινεῖται παράλληλα πρός τίς πρόσφατες ἐκκλησιαστικές διεργασίες γύρω ἀπό τό ζήτημα τῆς σχισματικῆς, αὐτοτιτλοφορούμενης «Ἐκκλησίας τῆς Μακεδονίας». Συνέπεια τῶν διεργασιῶν αὐτῶν ἦταν τό Ἀνακοινωθέν τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τῆς 15ης Δεκεμβρίου 2017. Στούς χειρισμούς τῆς κατ' ἐξοχήν ἁρμόδιας Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως, θέλουμε νά ἐπισημάνουμε ὅτι τό ζήτημα τῶν Σκοπίων, ἔχει καί τήν ἐκκλησιαστική του παράμετρο, τήν ὁποία θεωροῦμε πολύ σοβαρή, καί ἡ ὁποία ἀπηχεῖ τήν τακτική κάποιων λαῶν τῆς Βαλκανικῆς πρῶτα νά ὀργανώνονται γύρω ἀπό κάποιο ἐκκλησιαστικό ὀργανισμό (κανονικό ἤ σχισματικό), ἔπειτα δέ νά οἰκοδομοῦν τήν κρατική τους ὀντότητα.
Υἱοθετῶντας τήν τακτική αὐτή, ὁ Πρόεδρος τῆς ἑνιαίας Γιουγκοσλαυίας Κροάτης Τῖτο, ἔσπευσε παράλληλα μέ τήν πολιτική δημιουργία τοῦ Κράτους τῶν Σκοπίων καί κατά τίς διπλωματικές ἀφορμές τῆς ἐποχῆς, νά προκαλέσει καί νά ἐνθαρρύνει τήν ἐκκλησιαστική ἀπόσχιση τῆς περιοχῆς (1958 καί 1967) ἀπό τό Πατριαρχεῖο Σερβίας, κανονικό ἔδαφος τοῦ ὁποίου λογίζεται ἕως σήμερα γιά τήν οἰκογένεια τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, καί τή δημιουργία σχισματικῆς Ἐκκλησίας μέ ὄνομα ἀκριβῶς τό ἴδιο μέ τήν ἱδρυθείσα «Σοσιαλιστική Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας». Παρά τή μή ἀναγνώριση τῆς Ἐκκλησίας αὐτῆς ἀπό καμία ἄλλη Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἡ σκοπιμότητα παραμένει καί νομίζουμε, εἶναι προφανής.
Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, χωρίς νά ἐπιθυμεῖ τήν ὁποιαδήποτε ἀνάμειξή της στίς ἐνέργειες τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν, χωρίς ταυτόχρονα νά ἀπεμπολεῖ τή διαχρονική μαρτυρία λόγου καί αἵματος τοῦ Κλήρου καί τοῦ λαοῦ της ὑπέρ τῆς Ἑλληνικότητας τῆς Μακεδονίας, ἡ ὁποία τῆς ἀπαγορεύει νά ἀποδεχθεῖ τή χρήση τοῦ ὀνόματος «Μακεδονία» ἀπό ὁποιονδήποτε ἄλλον, ἀποφάσισε στή συνεδρία της τῆς 9ης Ἰανουαρίου τ.ἔ., νά ἐπισημάνει τόν κίνδυνο τῆς πιθανότητας μετακυλίσεως τοῦ προβλήματος τῆς ὀνομασίας τοῦ γειτονικοῦ Κράτους, ἀπό τό πολιτικό στό ἐκκλησιαστικό ἐπίπεδο καί τήν ἐπιβίωση ἑνός ἰδιότυπου ἀλυτρωτισμοῦ στή γείτονα χώρα μέσῳ τοῦ τίτλου τῆς σχισματικῆς Ἐκκλησίας τῶν Σκοπίων. Ἐν ὄψει αὐτοῦ, θερμῶς παρακαλοῦμε νά ληφθοῦν ὑπ' ὄψη τά ἀνωτέρω, ὥστε στά πλαίσια τῆς συμφωνίας περί τοῦ ὀνόματος τοῦ Κράτους τῶν Σκοπίων, νά ὑπάρξει μέριμνα καί γιά τήν ἀντίστοιχη ὀνομασία τῆς σχισματικῆς Ἐκκλησίας, ἀπό τόν τίτλο τῆς ὁποίας πρέπει νά ἀπαληφθεῖ ὁ ὅρος «Μακεδονία» καί τά παράγωγά του. [...]»
Ο Μακαριώτατος ξεκαθάρισε το αυτονόητο, που θα ήταν περιττό μόνο εάν ζούσε ο Μοναδικός Έλληνας Κυβερνήτης ο Ιωάννης Α. Καποδίστριας: στην ονομασία του προτεκτοράτου της Δύσης δεν επιτρέπεται η χρήση του όρου Μακεδονία, παρεκτός εάν προσαρτηθεί στην επικράτεια του Ελληνικού Κράτους. Οι μικρονοϊκοί πολιτικάντηδες της Ελλάδος δεν μπορούν ή δεν θέλουν να καταλάβουν τι επισημαίνει ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος τονίζοντας την διάσταση του Εκκλησιαστικού ζητήματος, που εν προκειμένω είναι αυτή που ξεκίνησε το ζήτημα των Σκοπίων!
Το υπεροπτικό ύφος της απαντήσεως του πρωθυπουργού, που για ακόμα μία φορά κατέφυγε στην τακτική "σας ακούμε όλους και κάνουμε ότι θέλουμε σύμφωνα με τις εντολές που εκτελούμε", μας προβληματίζει πολύ. Επιπλέον, η περίεργη στάση και των λοιπών κομμάτων και ιδιαίτερα της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως, μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως για ακόμα μία φορά σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος της Ελλάδος εξυπηρετεί συμφέροντα εντελώς αντίθετα από τα εθνικά.
Παρακολουθούμε άγρυπνα (και αυτό) το θέμα και καλούμε όλους τους Έλληνες να είναι σε επιφυλακή. Αν και όπως χρειαστεί, θα πρέπει όλοι να υπερασπιστούμε την Πίστη μας στον Θεό μας και στα ιερά χώματα της Πατρίδος, που απειλούνται από τον αμοραλισμό και την μισαλλοδοξία αυτών, που εμείς αναδείξαμε ως εκπροσώπους μας.
