Το να εξαπατήσεις αυτούς που σε ψήφισαν θα μπορούσε κάποιος να ισχυρισθεί ότι είναι φυσικό και αναμενόμενο μέχρις ενός σημείου, από ανθρώπους που στη ζωή τους δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο. Και αναφέρομαι στον ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα με πολιτική επιρροή σε όχι παραπάνω από το 3% του εκλογικού σώματος, και στον αρχηγό τους τον κ. Τσίπρα. Όμως, μετά την ουσιαστική αναστολή της εθνικής κυριαρχίας, των δημοκρατικών διαδικασιών στην πράξη, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Έλληνα πολίτη, μετά τη φτωχοποίηση μεγάλου μέρους του πληθυσμού, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και την εκχώρησή της στους ξένους που επέβαλε στον ελληνικό λαό η συνέργεια του πολιτικού κατεστημένου και ιδίως του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, με τα ξένα συμφέροντα, την ολιγαρχία των ΜΜΕ και των Τραπεζών καθώς και με το διαπλεκόμενο και μισθοδοτούμενο από τις Βρυξέλλες και την κρατική μηχανή ακαδημαϊκό και δημοσιογραφικό κατεστημένο, ο λαός, μέσα στην απόγνωσή του, πίστεψε στις υποσχέσεις που έδωσε ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ περί της ανατροπής της μέχρι τότε ασκούμενης πολιτικής των μνημονίων. Την απόγνωση δε και τη βούλησή του ο λαός την εξεδήλωσε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο, ψηφίζοντας ΟΧΙ στο δημοψήφισμα αποδοχής ή όχι του τελεσίγραφου των Βρυξελλών.
Η δολιότητα των ανθρώπων που απαρτίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ με προεξάρχοντα τον αρχηγό τους τον κ. Τσίπρα, φαίνεται καθαρά στο ότι:
Πρώτον έκαναν ολοκληρωτική στροφή σε σχέση με την υπεσχημένη οικονομική πολιτική που θα εφάρμοζαν και έγιναν οι πιστότεροι και πιο αδυσώπητοι εφαρμοστές των εντολών των ξένων, σφίγγοντας την μέγγενη γύρω από τον ελληνικό λαό και ολοκληρώνοντας την παράδοση της εθνικής κυριαρχίας, της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας στους ξένους, με περαιτέρω αύξηση του χρέος της χώρας και υποθήκευσης του μέλλοντος των επόμενων γενεών – χωρίς φυσικά να έχουν αυτό το δικαίωμα. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι εξαναγκάστηκαν να το κάνουν μετά από την ασφυκτική πίεση των δανειστών και «εταίρων» τους, όπως αρέσκονται οι ίδιοι να λένε. Αυτό όμως δεν είναι αλήθεια. Γιατί αν πίστευαν αυτά που έλεγαν και δε μπορούσαν να αντεπεξέλθουν στις δυσκολίες που συνάντησαν, το λιγότερο που θα μπορούσαν να κάνουν θα ήταν να δηλώσουν την αδυναμία τους να συνεχίσουν, παραδίδοντας σε άλλους την εξουσία. Έτσι, τουλάχιστον δε θα κατηγορούνταν για εξαπάτηση. Δεν υπάρχει όμως καμία λογική στο να επιβάλλουν στον ελληνικό λαό, όπως κάνουν τώρα, την οικονομική και κοινωνική πολιτική την οποία αυτοί οι ίδιοι χαρακτήριζαν – και ορθά- ως καταστροφή και εξαφάνιση της χώρας, και μάλιστα να την εφαρμόζουν με ακόμη μεγαλύτερο ζήλο από τους προηγούμενους. Είτε τους πίεσαν είτε όχι, το πρόγραμμα δεν άλλαξε στη φύση του, μόνο έγινε επαχθέστερο.
Ο δεύτερος λόγος που αναδεικνύει την δολιότητα αλλά και το ξεδιάντροπο του ΣΥΡΙΖΑ και του αρχηγού του, είναι ότι εφαρμόζουν με μεγάλο ζήλο αυτά για τα οποία δεν ψηφίσθηκαν, ούτε τα έθεσαν ενώπιον του ελληνικού λαού. Και αναφερόμαστε στη μανία με την οποία επιδιώκουν τον διαχωρισμό Εκκλησίας και Ελληνικής κοινωνίας. Και λέω κοινωνίας και όχι κράτους, όπως υποκριτικά ισχυρίζονται, γιατί αυτός είναι ο πραγματικός τους στόχος. Το πιο επικίνδυνο δε είναι ότι η επίθεσή τους στρέφεται εναντίον του πιο ευαίσθητου κομματιού της κοινωνίας, που είναι τα παιδιά, ώστε να δημιουργηθεί μία γενιά γενίτσαρων ή στην καλύτερη περίπτωση ανθρώπων που δε θα έχουν καμία διαχρονική αξιακή βάση που να τους προσδίδει κριτήρια, πέρα από το εφήμερο και φαινομενικό, για να κρίνουν, αλλά θα υπακούουν πρόθυμα στον ολοκληρωτισμό της νέας τάξης πραγμάτων, που σκόπιμα υλοποιείται από την πολιτική ελίτ της πατρίδος μας. Υλοποιείται διά του υπουργού της Παιδείας κ. Φίλη, ο οποίος όντας άθεος και εθνομηδενιστής όπως και οι υπόλοιποι που απαρτίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, επιμένει να μας παραδίδει μαθήματα με ειρωνικό ύφος για το τι συνιστά αμαρτία και τι όχι, για το αν θα πρέπει να προσεύχονται τα παιδιά «εν παρατάξει» ή όχι, για το αν επιτρέπεται κληρικός να επισκέπτεται το σχολείο και να ομιλεί στα παιδιά. Και αυτά τα ενεργούν σταθερά και με μεθοδικό τρόπο, αφαιρώντας σιγά-σιγά από το σχολείο ο,τιδήποτε θα μπορούσε να συνδέσει την ψυχή των παιδιών –που είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία ορθόδοξοι Χριστιανοί– με τον Χριστό και την Εκκλησία, κατά παράβαση του γράμματος και του πνεύματος του Συντάγματος. Ήδη ο υπουργός κ. Φίλης σε δηλώσεις του και ενώπιον καθηγητών μέσης εκπαίδευσης είχε αναφερθεί στην πιθανότητα να μετατεθεί το θέμα της πρωϊνής προσευχής στα σχολεία από ζήτημα που ορίζεται εκ του νόμου σε ζήτημα το οποίο θα αποφασίζεται μεταξύ του συλλόγου διδασκόντων και των γονέων – κάθε χρόνο - οδηγώντας τη σχολική κοινότητα σε εντάσεις με την αρχή κάθε νέας χρονιάς, αφού θα υπάρχει εισαγωγή νέων μαθητών. Ύστερα από το κλίμα που σκοπίμως δημιούργησε, και μετά και την αντίδραση της Ιεραρχίας, «υπεχώρησε» μη μεταβάλλοντας το Προεδρικό Διάταγμα που ορίζει τα της πρωϊνής προσευχής στα σχολεία, καθιστώντας έτσι οποιαδήποτε προσπάθεια παράλειψής της άκυρη από το νόμο. Παράλληλα όμως, έχοντας ήδη από την προηγούμενη χρονιά διακόψει τη διδασκαλία των θρησκευτικών στα πρώτα δύο χρόνια του Δημοτικού και έχοντας ήδη μειώσει τις ώρες διδασκαλίας τους στις υπόλοιπες τάξεις, φρόντισε με υπουργική απόφαση (ΦΕΚ 2920/13-9-2016) να δρομολογήσει τη μετατροπή του χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών στα Δημοτικά και Γυμνάσια της χώρας από ομολογιακό σε καθαρά θρησκειολογικό, με εκτενή αναφορά σε όλες τις θρησκείες, αλλά με "προνομιακή" αναφορά στην Ορθόδοξη Χριστιανική ως "πολιτιστική" παρακαταθήκη του Ελληνικού λαού. Ήδη έχουν παραγγελθεί τα νέα βιβλία, ενώ ειδικά για φέτος που δεν έχουν προλάβει να ετοιμασθούν, οι θεολόγοι καθηγητές έχουν λάβει οδηγίες να αφήσουν το υπάρχον βιβλίο των θρησκευτικών στην άκρη και να διδάξουν το μάθημά τους ως μάθημα των "θρησκειών".
Η δικαιολογία που χρησιμοποιείται είναι ότι είμαστε πλέον μία πολυπολιτισμική και πολυθρησκευτική κοινωνία και επομένως δεν είναι δυνατόν να διδάσκεται μία "θρησκεία" έστω και αν είναι κυρίαρχη. Η αλήθεια όμως είναι ότι αυτή η κατάσταση επιδιώχθηκε συνειδητά ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ‘90 από όλα τα κόμματα ανεξαιρέτως, πρωτίστως όμως από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τη νεοταξική αριστερά –ως τρίτος πόλος εξουσίας καθ’ όλη τη μεταπολίτευση– σε στενή συνάφεια με τις πολιτικές ελίτ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την ολιγαρχία των καναλαρχών και εκδοτών, και μέσο το άφθονο χρήμα, κυβερνητικό αλλά και από το εξωτερικό που έρευσε σε αυτούς αλλά και σε ιδρύματα, δημοσιογράφους, ακαδημαϊκούς, πολιτικούς επιστήμονες, νομικούς, συνταγματολόγους, οικονομολόγους για να προβάλλεται και να επιβάλλεται στον ελληνικό λαό η εκδοχή της νέας τάξης πραγμάτων. Δηλαδή η παγκοσμιοποίηση, η κατάργηση των εθνικών συνόρων, η κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας, ο εθνομηδενισμός και η αλλοίωση της ιστορίας, η περιθωριοποίηση της Εκκλησίας και της παράδοσης, η ανάμειξη πληθυσμών, θρησκειών και πολιτισμών ώστε να βρίσκει εύφορο έδαφος η διεθνοποίηση του κεφαλαίου και δη του χρηματιστηριακού και του τραπεζικού σε οικονομίες καζίνο, με φτηνά εργατικά χέρια σε μία παγκόσμια κοινότητα ανθρώπων με νοοτροπία και ψυχολογία μόνο καταναλωτών, οδηγούμενων από πολιτικές και οικονομικές ελίτ, υπεύθυνες να λογοδοτούν μόνο στα αφεντικά τους που κυβερνούν τον κόσμο. Οποιαδήποτε φωνή αντίθεσης και διαφοροποίησης ουσιαστικά ελοιδορείτο και περιθωριοποιείτο.
Αυτό το "ιδεώδες" της νέας τάξης που αγκάλιασαν η αμερικανική και ευρωπαϊκές πολιτικές και οικονομικές ελίτ, ενστερνίστηκε και υπηρέτησε η Δεξιά και ειδικά το κόμμα της ΝΔ, που άσκησε εξουσία σε αγαστή συμπόρευση με την νεοταξική αριστερά, την σοσιαλδημοκρατία, τους νεοφιλελεύθερους, αφού όλοι βρήκαν την έκφρασή τους σε αυτό. Ας μας πουν οι τότε βουλευτές της ΝΔ πόσα "σεμινάρια" τους έγιναν στη Ρηγίλλης και τι πιέσεις ασκήθηκαν από αμερικανικούς και ευρωπαϊκούς παράγοντες σε όσους βουλευτές εξέφραζαν την ανησυχία τους για το άνοιγμα των συνόρων -από τον κ. Σαμαρά στην αρχή ως υπουργός εξωτερικών της τότε κυβέρνησης Μητσοτάκη της ΝΔ αλλά και από τον κ.Σημίτη του ΠΑΣΟΚ αργότερα- με την Αλβανία αρχικά και αργότερα με άλλες χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ να μην φέρουν αντίρρηση στην αθρόα και ανεξέλεγκτη είσοδο χιλιάδων μεταναστών, με την πρόφαση ότι δεν έπρεπε οι χώρες αυτές να επιστρέψουν στη Σοβιετική Ένωση, αλλά να μείνουν στην αγκαλιά της Δύσης. Πόσα άρθρα είχαν γραφεί στον τύπο τότε από φιλελεύθερους και αριστερούς πολιτικούς αρθρογράφους για το πόσο θα αυξηθεί το ΑΕΠ της χώρας από την ανεξέλεγκτη είσοδο μεταναστών. Για τους οποίους μετανάστες στην αρχή μας έλεγαν ότι έρχονταν προσωρινά, μετά ότι δε μπορούσαν να κάνουν τίποτε άλλο από το να τους χορηγήσουν ιθαγένεια και τώρα, όποιος μιλάει αντίθετα χαρακτηρίζεται ρατσιστής, αφού πλέον είναι δεδομένη η πληθυσμιακή αλλοίωση της πατρίδος μας, κυρίως από άτομα με προέλευση από ασιατικές και ισλαμικές χώρες; Και το κυριότερο, δε μας εξηγείται γιατί εμείς πρέπει να αλλάξουμε τη φύση του δικού μας κράτους, όπως αυτή είχε διαμορφωθεί από τη βούληση του έθνους, από το οποίο πηγάζει η εξουσία του κράτους και το οποίο υπηρετεί; Γιατί να μην προσαρμοσθούν αυτοί ως φιλοξενούμενοι στη χώρα μας, ως μετανάστες που ζήτησαν να έρθουν στη χώρα μας, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι αυτή είναι η Ελλάδα και έτσι είναι η ζωή στην πατρίδα μας; Γιατί πολύ απλά αυτό το ήθελαν οι εθνομηδενιστές όλων των παρατάξεων και η χρυσή ευκαιρία ήταν η ανεξέλεγκτη μετανάστευση, ώστε να επιβληθεί στον ελληνικό λαό η πληθυσμιακή, πολιτιστική και θρησκευτική του αλλοίωση, με παράλληλη μεταφορά της εξουσίας από τον λαό στο πολιτικό κατεστημένο της χώρας μας το οποίο, τονίζω, δεν έχει καμία αναφορά και συνάφεια με τον λαό, αλλά εναλλάσσεται στην εξουσία έχοντας αυτοεξασφαλίσει τη πλουσιοπάροχη χρηματοδότησή του και την αποκλειστική σχεδόν πρόσβαση στα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά στούντιο των ολιγαρχών με τους οποίους αλληλοεξυπηρετούνται. Και μόνο τυχαίο δεν είναι ότι σε μία χώρα και σε έναν λαό που το νούμερο ένα υπαρξιακό του πρόβλημα είναι η πληθυσμιακή του συρρίκνωση και γήρανση, ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ τα τελευταία είκοσι έξι τουλάχιστον χρόνια δεν ασκήθηκε πολιτική ενίσχυσης των γεννήσεων και των νέων οικογενειών, όπως για παράδειγμα έγινε στη Γαλλία με θεαματικά αποτελέσματα. Ο δρόμος υπήρχε. Το πρόβλημα ήταν γνωστό αλλά κανένας δε θέλησε να ασχοληθεί μ’ αυτό. Αν σε αυτή τη χώρα γινόταν ένα μικρό κλάσμα της συζήτησης και χυνόταν μέρος από το μελάνι που χύθηκε για τους μετανάστες και τους λαθρομετανάστες, η εικόνα της πατρίδος μας θα ήταν πολύ διαφορετική. Σε καμία προεκλογική εκστρατεία όλα αυτά τα χρόνια και από ΚΑΝΕΝΑ κόμμα δεν τέθηκε καν σαν θέμα - όχι προτεραιότητα -το δημογραφικό και ας αντιμετώπιζαν ήδη το ασφαλιστικό πρόβλημα ως μακροχρόνια άλυτο σε έναν ολοένα γηράσκοντα πληθυσμό. Ποτέ δεν τέθηκε καν προς συζήτηση από τα τηλεοπτικά κανάλια, που κατά τα άλλα μπορούσαν να αναδείξουν και να καταναλώσουν ραδιοτηλεοπτικό χρόνο σε ο,τιδήποτε ανάξιο και ασήμαντο από τον σκουπιδοτενεκέ των ειδήσεων. Πόσο τυχαίο ήταν αυτό; Αντίθετα, πόσες φορές δε δεχτήκαμε προτροπές από χείλη πολιτικών, όπως πρόσφατα από τον κ. Ν. Ξυδάκη, υφυπουργό εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ, ότι σταδιακά καλά θα κάνουμε οι Έλληνες να δημιουργήσουμε οικογένειες με ξένους πρόσφυγες και μετανάστες γιατί έτσι θα αυξηθεί ο πληθυσμός μας; Τέτοια κατάντια.
Η πορεία αυτή όμως δε μπορούσε παρά να είναι προβλέψιμη από έναν Χριστιανό, ήδη από την αρχή. Αφού, άσχετα από τα κατά καιρούς λεγόμενά τους, το ποιόν των πολιτικών αποδεικνυόταν καθημερινά στην πράξη, ενώ το γενικότερο πλαίσιο των πολιτικών τους για την πατρίδα μας γινόταν ολοένα και πιο φανερό. Όμως, δυστυχώς γίνονταν πιστευτά λόγια πολιτικών και κομμάτων που αυτοπροσδιορίζονται στον δεξιό ή κεντροδεξιό χώρο όπως η ΝΔ, παλαιότερα η ΠΟΛ.ΑΝ., το ΛΑΟΣ και πιό πρόσφατα οι ΑΝΕΛ ως δήθεν πατριωτικά με σεβασμό στην Ορθόδοξη παράδοση του λαού. Στην ουσία όμως δε διέφεραν από τα κόμματα της νεοταξικής αριστεράς και της αριστεράς γενικότερα.
Η περίπτωση, όμως, των ΑΝΕΛ και δη του αρχηγού τους Πάνου Καμμένου είναι η πλέον άθλια. Οι άνθρωποι αυτοί ζήτησαν τη ψήφο του ελληνικού λαού με την υπόσχεση ότι, είτε ως απλό κοινοβουλευτικό κόμμα είτε ως κυβερνητικός εταίρος, θα αποτελούσαν εγγύηση για την προάσπιση των εθνικών θεμάτων και αυτών που αφορούσαν την Ορθόδοξη πίστη του λαού. Όλα όσα αναφέρθηκαν προηγουμένως για τη μετάλλαξη της υποσχεθείσας οικονομικής πολιτικής σε μνημονιακή, τη μετατροπή της θέλησης για απελευθέρωση σε παράδοση της πατρίδα μας στη φτωχοποίηση, λεηλασία και υποτέλεια στους ξένους από τον ΣΥΡΙΖΑ ισχύουν στο ακέραιο και για τους ΑΝΕΛ. Όμως ενώ, επαναλαμβάνω, δε θα μπορούσε να δεχθεί κάποιος τίποτε διαφορετικό από πλήρως αφελληνισμένες συνειδήσεις όπως αυτές των απαρτιζόντων τον ΣΥΡΙΖΑ και δη την ηγετική του ομάδα, προκαλεί έκπληξη ο βαθμός του κυνισμού των ΑΝΕΛ, που δέχονται να υπηρετούν σε μία κυβέρνηση, της οποίας πολιτική όπως αυτή εκφράζεται από το Υπουργείο Παιδείας -το έργο του οποίου επαίνεσε ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας κατά την πρόσφατη επίσκεψή του σε αυτό- στο σχολείο, είναι ο σταδιακός και οριστικός του αποχριστιανισμός, αφού ό,τι γίνεται σήμερα αποτελεί τετελεσμένο για το μέλλον. Εφόσον οι πολιτικοί όλων των κομμάτων αύριο θα θεωρήσουν δεδομένο ό,τι έχει ήδη επιτελεσθεί και θα συνεχίσουν περαιτέρω, εκφράζοντας την "αδυναμία" τους να αλλάξουν κάτι, λοιδορώντας μας –και σωστά– γιατί κανείς δεν αντέδρασε όταν γίνονταν οι αλλαγές. Γιατί δεν έχει υπάρξει αντίδραση, όχι μόνο από τον κ. Καμμένο που επισκέπτεται τις Εκκλησίες στις εορτές απαγγέλλοντας το Πιστεύω, αλλά και από τους βουλευτές του; Αυτή η γεννιτσαροποίηση των παιδιών μας γίνεται δεκτή για παράδειγμα, από τους κ.κ. Ζουράρι, Χρυσοβελόνη, Τέρενς Κουίκ ώστε να μην έχουμε καμμία αντίδραση πολιτική ούτε σε προσωπικό επίπεδο; Δεν καταλαβαίνουν ότι η κυβέρνησή τους εργάζεται φανερά και επιθετικά πλέον, για αυτό που πρώτα γινόταν σε μικρότερο βαθμό και που οι ίδιοι ήθελαν, κατά τα λεγόμενά τους, να σταματήσουν, δηλαδή τον αφελληνισμό και αποχριστιανισμό των παιδιών, ώστε αύριο να προκύψει η ανάλογη κοινωνία; Από τη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη και της αδελφής του Ντόρας Μπακογιάννη-Μητσοτάκη που έσπευσαν πρώτοι να ψηφίσουν και με τα δυό τους χέρια το σύμφωνο συμβίωσης των ομοφυλοφίλων ούτως ή άλλως δεν περιμένουμε τίποτα αφού κατ' ουσίαν επιδοκιμάζουν την πολιτική αυτή, αφού έτσι "εκσυγχρονίζεται" το σχολείο κατά το "ευρωπαϊκό ιδεώδες" -δηλαδή αυτό της νέας τάξης - το οποίο τόσο λατρεύουν και αλλοίμονο αν μείνουμε πίσω στη δημιουργία ανθρώπων αποκομμένων από τις ιστορικές και χριστιανικές τους ρίζες, κενούς ανάλογου ήθους και περιεχομένου. Το κόμμα της ΝΔ που ενέκρινε και ψήφισε το προταθέν από τις ευρωπαϊκές πολιτικές και πνευματικές ελίτ για να επιβληθεί στους λαούς, Ευρωπαϊκό Σύνταγμα που όριζε την Ευρώπη ως χώρο που έχει εκδιώξει τον Χριστό, ενώ ταυτόχρονα απαρνείτο το χριστιανικό του παρελθόν, έχει πλέον αποδείξει τη φυσιογνωμία του ώστε και οι πλέον αφελείς χριστιανοί συμπολίτες μας να μην περιμένουν τίποτα. Έτσι εξηγείται και η έλλειψη αντίδρασης και σιωπηρή αποδοχή των έργων του κ. Φίλη από όλα τα κόμματα της Βουλής, αφού στην πραγματικότητα το ευρωπαϊκό ιδεώδες του αποχριστιανισμένου ανθρώπου και της αποχριστιανοποιημένης κοινωνίας είναι το σημείο σύμπτωσης, συνάντησης και συμφωνίας όλων των κομμάτων ως κορμού των ιδεολογιών τους. Όντας όμως ξένο προς την παράδοσή μας δεν τολμούσαν όλα να το πουν καθαρά -ιδίως προεκλογικά- φοβούμενοι το πολιτικό κόστος και αναθέτοντας ο ένας στον άλλο συμπληρωματικά να εφαρμόζεται αυτή η πολιτική χωρίς ποτέ να τεθεί ως καθαρή ερώτηση στον ελληνικό λαό, έτσι ώστε να δημιουργούνται τετελεσμένα και δρόμος χωρίς επιστροφή στη κοινωνία που αυτοί θέλουν. Δυστυχώς εκείνο που άργησε να κατανοήσει ο ελληνικός λαός είναι ότι το "ανήκομεν εις την Δύσιν" που πρώτος δήλωσε ο Κων/νος Καραμανλής αγκαλιάσθηκε και χαρακτήρισε όλα τα κόμματα της μεταπολίτευσης, μηδενός εξαιρουμένου, ενώ έχει επαναδιατυπωθεί, σχεδόν αυτολεξεί, όχι μόνο από νεώτερα στελέχη και βουλευτές της ΝΔ όπως, για παράδειγμα, οι κ. Γεωργιάδης και Μισέλ Ασημακοπούλου αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ όπως ο νυν υπουργός εξωτερικών της κυβέρνησης κ. Κοτζιάς. Άλλωστε όλοι οι πρωθυπουργοί και αρχηγοί κομμάτων της μεταπολίτευσης όχι μόνο το επαναλάμβαναν ο καθένας με τον τρόπο του αλλά το επιβεβαίωναν με το κυβερνητικό τους έργο με τέτοια πιστότητα και ομοιότητα ώστε οι διαμάχες και διαφορές μεταξύ των κομμάτων να αφορούν διαφημιστική παράσταση αγοράς προϊόντος με διαφορετικό περιτύλιγμα αλλά το ίδιο περιεχόμενο.
Προσπαθήσαμε να επισημάνουμε την εθνομηδενιστική και αντιχριστιανική πολιτική που εφαρμόζεται στην πατρίδα μας, με αιχμή του δόρατος την σχολική εκπαίδευση, όπως αυτή προωθείται από τον κ. Φίλη και το Υπουργείο Παιδείας. Παράλληλα θελήσαμε να ξεκαθαρίσουμε και να κάνουμε κατανοητό ότι οι πολιτικές που εφαρμόζονται από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ -όχι μόνο στην Παιδεία αλλά και στην οικονομία, την εξωτερική πολιτική κλπ. έτσι ώστε ολόκληρη η πολιτική να μπορεί ασφαλώς να χαρακτηρισθεί ως πολιτική υποτέλειας και εθελοδουλίας, απεμπόλησης κάθε ίχνους αξιοπρέπειας εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας- είναι απλά ένα στάδιο του ίδιου δρόμου πού όλα τα κόμματα βάδισαν, όλα εφάρμοσαν και θα συνεχίσουν να εφαρμόζουν αλληλοσυμπληρούμενα σε τέτοιο βαθμό, που πλέον το ποιό κόμμα κυβερνάει και ποιός παριστάνει τον πρωθυπουργό να καθίσταται αδιάφορο και για τους Έλληνες αλλά και για τους ξένους.
Η «ΚΟΙΝΩΝΙΑ», ως πολιτική Παράταξη των συνεχιστών της πολιτικής του Καποδίστρια:
Πρώτον, απευθύνεται στον κ.Πάνο Καμμένο, στους βουλευτές αλλά και στελέχη του κόμματος των ΑΝΕΛ, σαν σύνολο αλλά και ατομικά στον καθένα, και τους υπενθυμίζει , ότι εάν θελήσουν, έχουν τη δυνατότητα να σταματήσουν ΑΜΕΣΑ την πολιτική που εφαρμόζει ο κ. Φίλης και πιο συγκεκριμένα να απαιτήσουν: την ανάκληση της υπουργικής απόφασης που μεταβάλει τη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών από ομολογιακό της Ορθόδοξης Χριστιανικής πίστης σε θρησκειολογικό όλων των θρησκειών, την επανένταξη του μαθήματος στις δύο πρώτες τάξεις του Δημοτικού και την οριστική παύση της προσπάθειας παράκαμψης της πρωινής προσευχής στα σχολεία. Να θυμηθούν αυτά που διεκήρυσσαν ζητώντας την ψήφο του λαού, και, ως ελάχιστο χρέος αξιοπρέπειας στους ψηφοφόρους τους και άμβλυνσης των αισθημάτων εξαπάτησης, οργής και πικρίας την οποία αυτοί νιώθουν, αφού η δική τους ψήφος στους ΑΝΕΛ, από πατριωτική και εθνικοαπελευθερωτική συντελεί στην περαιτέρω υποδούλωση και εξαθλίωση, να απαιτήσουν από τον κ. Τσίπρα αυτά να γίνουν σεβαστά. Διαφορετικά η ΚΟΙΝΩΝΙΑ θα τους καταγγείλει στον λαό και ιδιαίτερα σε όσους παίρνουν σοβαρά στη ζωή τους το ότι φέρουν το όνομα Χριστιανός, ως ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ και ΠΡΟΔΟΤΕΣ του ελληνικού λαού, της Πατρίδος και των γενεών που θα έρθουν. Και φυσικά δε θα τους βοηθήσει ο εμπαικτικός τρόπος που ακολουθούν για να διαχωρίσουν τη θέση τους σε κρίσιμα θέματα -όπως στην ψηφοφορία για το σύμφωνο συμβίωσης- απλά ψηφίζοντας αρνητικά στη Βουλή και αφήνοντας αθέους και εθνομηδενιστές να επελαύνουν με την ανοχή τους. Ειδικά ο κ. Καμμένος καλείται έμπρακτα να διαψεύσει ότι παρά τα λεγόμενά του και τις εμφανίσεις του παραμένει αυτό που ήταν πάντα, ένας ΟΝΝΕΔίτης.
Δεύτερον, απευθύνει δημόσια έκκληση στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλο, ως, εκ της θέσεώς του, εγγυητή και άγρυπνο φρουρό της τήρησης του Συντάγματος αλλά και ως παλαιό ενορίτη της ενορίας του Αγίου Νικολάου Πευκακίων στην οδό Ασκληπιού και εκκλησιαζόμενο στον Ιερό Ναό, να καταγγείλει την πρακτική του Υπουργείου Παιδείας αφενός ως αντίθετη στο γράμμα και το πνεύμα του Συντάγματος, αφετέρου ως δολίως επιβαλλομένη πολιτική, σε αντίθεση με τη δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία, αφού ουδέποτε τέθηκε σε γνώση του προεκλογικά, ουδέποτε ερωτήθηκε ο ελληνικός λαός και ουδέποτε ενέκρινε.
Οφείλουμε να πούμε πως δεν είμαστε αισιόδοξοι για την έκβαση της έκκλησής μας, δηλώνουμε όμως ως πολιτική παράταξη, ότι δεν πρόκειται να γίνει ανεκτός πλέον ο περαιτέρω εμπαιγμός από τα κόμματα της Δεξιάς σε ό,τι αφορά την πίστη μας και την έκβαση των εθνικών θεμάτων γιατί τότε θα μας βρίσκουν απέναντί τους. Η περίοδος που μπορούσαν να κολακεύουν και να υπόσχονται προεκλογικά, αλλά να πράττουν διαφορετικά, σε σύμπνοια με τα αριστερά κόμματα και την δημοσιογραφική κάλυψη έχει τελειώσει. Διεκδικούμε τη διακυβέρνηση της χώρας μας σύμφωνη με την ειλικρίνεια, το ήθος και το όραμα του πρώτου κυβερνήτου Ιωάννη Καποδίστρια γι’ αυτό και πρέπει όλα να τίθενται με αλήθεια και καθαρότητα στον ελληνικό λαό, ώστε και αυτός να αναλαμβάνει με τη σειρά του την ευθύνη των επιλογών του. Όσοι εκ των συμπολιτών μας αναγνωρίζουν σε αυτό το ήθος και σε αυτό το όραμα τη βαθύτερη επιθυμία τους για το μέλλον το δικό τους και της οικογενείας τους, η «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» τους καλεί σε συμπαράταξη και καθημερινό αγώνα πρωτίστως στην καλλιέργεια του εαυτού τους και δευτερευόντως στον κοινωνικό τους χώρο, ώστε να ξαναγίνει η πατρίδα μας χώρα στην οποία θα αξίζει κάποιος να ζει.
Κομνηνός Καμάμης
Μέλος της Τριμελούς Διοικήσεως
Πολιτική Παράταξη «ΚΟΙΝΩΝΙΑ»